જાજમ!!
બિછાવી છે જાજમ પર્ણોએ, કરીને ડાળ સૂની;
તટસ્થ ભાવે ધરી મૌન ખડું વૃક્ષ, સાક્ષાત મુની!
ખરે પાન ને વેદના વૃક્ષને સહેવી,
વર્ષોની તપસ્યા જઈ કોને કહેવી?
ભીતર ઝંઝાવાતને અડગતા રહેવી,
ઝીલી ઘા પ્રકૃતિના, જાત સમેટવી!
બદલાતી મોસમ તો યે વ્યથા થાય ના જૂની,
બિછાવી છે જાજમ પર્ણોએ, કરીને ડાળ સૂની!
પાંગરતું બીજ એક ભીતર, ગર્ભ ધારી,
સૃજન નવસૃષ્ટિનુ, ઓવારણા લે વારી;
અકળ વિધાતા ચાલ ચાલે થઈ જુગારી,
સર્જનમાં વિસર્જન, ઈચ્છાઓ સહુ હારી;
હર પળ જગવે ઉમ્મીદ, નવજીવનની કહાની,
બિછાવી છે જાજમ પર્ણોએ, કરીને ડાળ સૂની!
શૈલા મુન્શા તા.૧૨/૩૦/૨૦૨૦
તટસ્થ ભાવે ધરી મૌન ખડું વૃક્ષ, સાક્ષાત મુની!
– શૈલાબેન, આ કડીથી આ કૃતિ તત્વના ઉંચા સ્તરે પહોંચી. વાહ સુંદર.
Comment by Narendra Ved — December 30, 2020 @ 10:50 pm
આભાર નરેંદ્રભાઈ.
[WORDPRESS HASHCASH] The poster sent us ‘0 which is not a hashcash value.
Comment by shailamunshaw — January 9, 2021 @ 4:02 pm