વિચાર લહેરી

અહિંસાના પુજારી દેશને,
ક્રુષ્ણ જન્મની તાતી જરૂર છે.

કૌરવરુપી ભાઈઓને હણવા
સમર્થ બાણાવળી પાર્થની જરૂર છે.

એક ગાલ પર તમાચો પડતા બીજો ગાલ ધરવાને બદલે,
ગાલ સુધી પહોંચતા હાથને ઉખેડી નાખવાની જરૂર છે.

ક્યાં સુધી જનતાનુ ભાવિ,
બીજાને આશરે ઘડવા દેશું?(યુનોના)

શુળીનો ઘા સોયે સર્યો સમજવાને બદલે,
દેશની શાંતિ હણનારને શુળીએ ચઢાવવાની જરૂર છે.

દેશભક્તિ અને વફાદારીની વાતો કરવાને બદલે,
વફાદારી હરદમ દેખાડવાની જરૂર છે.

અમીચચંદોના આ દેશમાં
એક લોખંડી પુરુષ સરદારની જરૂર છે.
અને હવે એક નરેન્દ્ર મોદીની જરૂર છે!!

અહિંસાના પુજારી દેશને,
કૃષ્ણ જન્મની તાતી જરૂર છે!!!

આઝાદી પર્વની ઉજવણી
શૈલા મુન્શા ૧૪ ઓગસ્ટ ૨૦૨૩

માએ આપ્યો જન્મ, પિતા એ આપ્યું નામ,
આંગળીના ટેરવે શિખવ્યું ડગલું ભરવાનુ કામ.

કરી લાડ ઝુલાવી મુજને,
ડારી નજરથી ડરાવી મુજને.

શૈશવના એ સુંવાળા દિવસો વહ્યાં
બસ પ્રેમે હસતાં રમતાં વિહરતા.

શૈશવથી કિશોરાવસ્થા વિતાવી હર ક્ષણે,
શિખી જીવન તણા મુલ્યો તમ પાસે.

બેટા હંમેશ રહેવુ નીતિમય સદા જીવનમાં,
પડકાર ઝીલવા સામી છાતીએ મુસીબતમાં;

યુવાની આવતા આવશે સમસ્યા ઘણીએ,
યાદ રહે તરવું હરદમ સામા વહેણે.

પિતા તમ શીખ પ્રેરે બળ જીવનમાં,
આગવું અસ્તિત્વ પ્રગટાવે મુજમાં.

ઈચ્છા સર્વ પિતા તણી,
સંતાન સવાયા બાપથી!

તર્પણ મારું એજ તવ ચરણે,
સાર્થક કરું જીંદગી મારી
નામ તમારું દિપાવી.

શૈલા મુન્શા (Father’s day) ૧૮/૬/૨૦૨૩
www.smunshaw.wordpress.com

જિન્દગી જીવતા આવડે તો જીવી જવાય છે
નહિ તો વ્યર્થ ફાંફામાં ખપી જવાય છે.

ફૂલ ને ખીલતા કોણ શીખવે છે?
પંખી ને ઉડતા કૉણ શીખવે છે?
સૂરજ ને ઉગતા અને આથમતા કોણ શીખવે છે?

રે માનવી! જરા ચોપાસ નજર તો કર
તક ઝડપતા આવડે તો ઝડપી લેવાય છે
નહિ તો વ્યર્થ ફાંફામા ખપી જવાય છે.

કરોળિયાના જાળાં જેવી આ જિન્દગી
જાળાં ઉકેલતાં આવડે તો જીવી જવાય છે.
નહિં તો વ્યર્થ ફાંફામા ખપી જવાય છે

માનવીની ઉડાણ ચન્દ્રને તો આંબી શકી
આત્માના ઉંડાણને પામી શકાય
તો મોક્ષને દ્વાર પહોંચી શકાય છે.
જિન્દગી જીવતા આવડે તો જીવી જવાય છે.
નહિં તો વ્યર્થ ફાંફામાં ખપી જવાય છે

શૈલા મુન્શા તા. ૧૦/૨૯/૨૦૦૭