March 16th 2009

વસંત

વાસંતી વાયરાએ કીધું અડપલું
ને ખિલ્યો ગુલમહોર મારે અંગ
ભૂલી ને ભાનસાન હું તો વહેતી રહી
એ વાયરાની સંગ સંગ.

ફોર્યો ફાગણને ફોર્યો ઓલો કેસૂડો
ને છંટાયો ગુલાલ મારે અંગ
છંટાણી લાલિમા એ રંગોની ચારેકોર
ને ભૂલીને ભાનસાન હું તો રમતી રહી
એ રંગોની સંગ સંગ.

રૂખા એ વૃક્ષો બન્યા સજીવન,
ને મહેકી ઉઠ્યા ફૂલડાં વન ઉપવન
ફેલાણી એની મહેક ચારેકોર
ને ભૂલીને ભાનસાન હું તો મહેકી રહી
એ ફૂલોની સંગ સંગ

ટહુકો મધુરો ગુંજતો કોયલનો
જાણે રેલાયા બંસીના સૂર
સૂરોને તાલ ખેલંતો કાનૂડો ફાગ
ને ભૂલીને ભાનસાન હું તો રંગાતી રહી
એ કાનૂડાની સંગ સંગ

વાસંતી વાયરાએ કીધું અડપલું
ને ખિલ્યો ગુલમહોર મારે અંગ.

શૈલા મુન્શા. ૩/૧૫/૨૦૦૯.

March 16th 2009

શબ્દ

શબ્દ ને મૌન હોય એમ પણ બને
અને વળી શબ્દથી કોઈ ઘવાય,
એમ પણ બને.

શબ્દની માયાજાળ અનોખી
કોઈને તારે, કોઈને ડુબાડે,
કોઈને હસાવે, કોઈને રડાવે
એ ખુબી શબ્દની.

પહોંચે માનવી ઉન્નતિના શિખરે
બસ એક શબ્દ થકી,
અને વળી એજ શબ્દ બને
સીડી પતન કેરી.

છૂટ્યું તીર કમાનથી વળે ન પાછું,
ન વળે પાછો શબ્દ છૂટ્યો જે જબાનથી
ઘડી સોચે ઘડી થોભે જો માનવી બોલતા પહેલા,
ન રહે કોઈ વેરઝેર, ના કોઈ લડાઈ જગમા.

કદી બને એવું, બને શબ્દ નિઃશબ્દ
સાથ જો હો પ્રિયજન તો
બસ બોલતી રહે આંખો અને
મૌન બને શબ્દ.

શૈલા મુન્શા. ૨/૧૧/૨૦૦૯

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.