ઓળખ!!
સુની પગદંડી એ ચણતા ને ચહેકતાં આ પંખી,
ઝુમતી આ ડાળીઓ ઝુકી જાણે મળવાને ઝંખી.
સમીર સંગ ડોલતાં એ પર્ણ છેડે શું તાન મધુરી,
મળી જે પળ, માણી લે આ શાંતિની અનેરી.
નહો’તી ખબર ને મળી અણધારી આ નિંરાત,
વાચા મૌન ને ભીતર બોલે, મોંઘી એ મિરાત.
ન જોયું ના માણ્યું એ સંગીત છે આસપાસ,
સાંભળો જો દિલથી તો મીઠો કલરવ ચોપાસ.
વાદળોની કોરે ફુટે સૂર્યકિરણની સોનેરી આભા,
ફેલાવતી જગે શમણાભરી ઉમ્મીદોની નવ પ્રભા.
મારતું એ જ પોષતું, રાખ નિયતી પર વિશ્વાસ,
ઘડી આજની, વિતી જાશે કાલ એ જ છે આશ.
બની અલ્લડ માણી રહી નજારો એકાંતનો,
સમય આ ખુદને ખુદની ઓળખ જાણવાનો!!
શૈલા મુન્શા તા.૦૩/૩૦/૨૦૨૦
