વિચાર લહેરી

ત્રણ વર્ષની બ્રીટની થોડા દિવસ પહેલા ક્લાસ મા આવી. સાવ નાનકડી, કાંડુ તો એટલું નાજુક કે કાનમા પહેરવાની કડી જરા મોટી હોય તો બંગડી ની જેમ હાથમા આવી જાય. એની નાની બેન એના કરતાં મોટી લાગે. પહેલા દિવસથી જ હળી ગઈ રડવાનુ નામ નહિ. હા જરા ચુપ ચુપ રહી પણ એકાદ બે દિવસમા બરાબર ગોઠવાઈ ગઈ.મા ને બાપ બન્ને મુકવા આવે. મા જરાય અંગ્રેજી ના બોલે બાપને સમજાય એટલું આવડે.
બ્રીટની ક્લાસ ના બધા નિયમ નુ પાલન ઝડપથી કરવા માંડી. પહેલે દિવસે જ એને બાથરૂમ લઈ જતા મે જ્યારે એનુ પેટ જોયું ત્યારે જ મને કાંઈક જુદું લાગ્યું. આંતરડાં જાણે ગણી શકાય. મે મીસ સમન્થાને તરત બોલાવી દેખાડ્યું પણ બીજી કોઈ તકલીફ ના જણાઈ. થોડા દિવસમા બ્રીટનીબેન ક્લાસના રંગે રંગાઈ ગયા. તોફાની ડેનિયલ ને ડુલસે ની સોબતમા થોડા તોફાન મસ્તીમા ભાગ લેવા માંડી.ડેનિયલ ની સોબતે મને તરત મુન્શા મુન્શા કરી બોલાવવા માંડી, અને થોડી થોડીવારે મમ્મી આવશે નો રાગ આલાપવા માંડી.
ચાર પાંચ દિવસ પહેલા મીસ સમન્થાની માબાપ તથા નર્સ, સાયકોલોજીસ્ટ C.P.S.(child protection service) બધા સાથે મીટિંગ હતી.અમારા ક્લાસમા જ્યારે પણ નવું બાળક આવે ત્યારે આ બધી વિધી થતી હોય. અમેરિકામા પેપર વર્કનુ જબરું તૂત છે.જાતજાતના રેકોર્ડ અમારે સાચવવાના હોય.મીટિંગ પતીને મીસ સમન્થા ક્લાસમા આવી મને કહે મીસ મુન્શા બ્રીટની નુ આપણે ખાસ ધ્યાન રાખવાનુ છે. મને કાઈ સમજ ના પડી તો કહે “બ્રીટની લિવર ટ્રાન્સપ્લાન્ટ ના waiting list પર છે.” હું તો સ્તબ્ધ જ બની ગઈ. એટલું જ નહિ એનુ વજન ઘટી રહ્યું હતું એટલે એને ચોક્કસ આહાર આપવાનો હતો જેમા ૨૪ ગ્રામ પ્રોટીન દરરોજ એના શરીરમા જવું જોઈએ. માબાપને સ્વાભાવિક જ બ્રીટની ની ઘણી ચિંતા હતી એ બિચારા બધું કરવા તૈયાર હતા પણ C.P.S.એમને ધમકી આપતું કે વજન નહિ વધે તો બ્રીટની નો કબ્જો અમે લઈ લેશું. મા એટલી બધી ગભરાયેલી લાગતી હતી.બ્રીટની નુ શું થશે એ ચિંતા તો સ્વભાવિક જ હતી ઉપરાંત આ બધી કાયદાને કાનૂનની વાતો મા એને બહુ સમજ ના પડતી.
માબાપ તરત પ્રોટીન પાવડરનો ડબ્બો લઈ આવ્યા અને સ્કુલમા આપી ગયા અને અમારે દિવસમા ત્રણ વાર બબ્બે ઔંસ પાવડર પાણીમા ભેળવી આપવાનો.
પહેલે દિવસે જ જ્યારે બ્રીટની ને પ્રોટીન પાવડર વાળું પાણી આપ્યું તો એણે જરાય પીધું નહિ. મીસ સમન્થા એ જરા ચાખી જોયું તો મને કહે ” મીસ મુન્શા આનો સ્વાદ એટલો ખરાબ છે કે મારા ગળે ન ઉતર્યું તો બ્રીટની કેવી રીતે પીવાની છે?” શું કરીએ અને કેમ કરીએ એનો વિચાર કરતાં મને એક વાત સુઝી. મે સમન્થાને કહ્યું “આપણે એને દહીં મા ભેળવીને આપીએ.” અહિં અમેરિકા મા જાતજાતની ફ્લેવર વાળા તૈયાર દહીં ના નાના કન્ટેનર મળતા હોય છે.સ્કુલમા પણ સવારના નાસ્તામા દહીં ની નાની ડબ્બીઓ બાળકોને આપવામા આવે.
બીજે દિવસે એમા પાવડર ભેળવી બ્રીટની ને આપ્યો. જાતે તો એણે ખાવાનો પ્રયાસ ન કર્યો પણ મે એને બાજુમા બેસાડી એક એક ચમચી કરી પુરું કરાવ્યું. દિવસમા બે વાર આવી રીતે ખવડાવી બને એટલો પ્રોટીન પાવડર એના શરીરમા જાય એનો પુરો પ્રયત્ન અમે કરીએ છીએ. બ્રીટની ની મા એટલી આભારવશ બની ગઈ. એને બિચારીને બીજા કયા પર્યાય હોઈ શકે બ્રીટનીને પ્રોટીન પાવડર ખવડાવવાના એની સમજ નહોતી. મીસ સામન્થા પણ નવાઈ પામી ગઈ. મને કહે “ખરેખર મીસ મુન્શા તારા અનુભવ અને આટલા વર્ષો બાળકો સાથે કામ કરવાથી તું કોઈપણ સમસ્યા નો ઉકેલ જલ્દી લાવી શકે છે.”
હમેશ ફક્ત શિક્ષકના જ નહિ પણ એક ભારતીય મા ના અનુભવ પણ કામ લાગે છે એની સમન્થાને ખબર નહોતી. બાળકો ને ન ભાવતી વસ્તુ પણ કેવી રીતે સ્વાદિષ્ટ કરી ખવડાવવી એ માટે પુસ્તકનુ નહિ પણ અનુભવનુ જ્ઞાન કામ લાગેછે.
બસ અમારી બ્રીટની જલ્દી સ્વસ્થ બને અને તંદુરસ્તી ભર્યું જીવન જીવે એજ પ્રાર્થના સહિત,
અસ્તુ.

શૈલા મુન્શા તા. ૧૨/૧૧/૧૩