મંડાય
પાંપણ ઝુકે ન ઝુકે ત્યાં તીર સંધાયને,
હોઠ ખુલે ન ખુલે ત્યાં ગોઠડી મંડાય.
નયણે નીંદરે ઘેરાય ના ઘેરાયને
શમણાંની મધુરી મહેફીલ મંડાય.
કળી એક ખીલે ન ખીલે ઉપવનેને,
ભીની એ સુગંધનો મહેરામણ મંડાય.
બંસરી નો સુર ક્યાંક બજે ન બજેને,
ગોપી સંગ કાના નો રાસડો મંડાય.
કૃષ્ણ પ્રિતમની પ્રીતનું શમણું સર્જાયને,
મથુરા ને મારગ ઘેલી રાધાની નજરૂં મંડાય.
શૈલા મુન્શા. તા. ૦૨/૧૫/૨૦૧૨
મથુરાને માગ રાધાની નજર્યું મંડાય
કૃષ્ણ પ્રિતમની પ્રીતનું શમણું સર્જાય
ખૂબ ગમ્યું એટલે ઉમેર્યું
Comment by Pravina Kadakia — February 16, 2012 @ 5:56 pm
સુંદર !
Comment by Vivek Tailor — February 16, 2012 @ 6:03 pm