વિચાર લહેરી

ચપળ અને ચબરાક એમી, ક્યાંથી વાત પકડી લે તેનો કોઇ ભરોસો નહી.
હમણા ક્લાસમા અમે બાળકો ને ઈમરજન્સીમા શું કરવાનુ તેના પાઠ શિખવાડીએ છીએ.આગ લાગે તો શું કરવાનુ,બહુ વરસાદ પડે અને પાણી ભરાઈ જાય તો શું કરવાનુ વગેરે વગેરે.
દુનિયામા બધે આવી બધી સેવા માટે ખાસ ઈમરજન્સી ફોન નંબર હોય છે. અહીં અમેરિકામાં ૯૧૧ નંબર છે. બાળકો પાસે અમે સરસ મજાનો જાડા પેપર પર ફોન બનાવડાવ્યો, જાણે મોબાઈલ ફોન લાગે. બધા નંબર અને કોલ બટન બધું જ. સાથે એના ગીતની સીડી પણ ખરી.
આજે બપોરે અમે એ રમત રમતા હતા અને એક બાજુ સીડી વાગતી હતી. બાળકો જાણે સાચે જ ૯૧૧ ડાયલ કરતાં હોય એવો અભિનય કરતાં હતા અને અચાનક એમી બોલી ઉઠી મીસ મુન્શા મારે “I-phone” જોઈએ છે. હું ને મેરી તો જોતા જ રહી ગયા. દુનિયા કેટલી ઝડપથી આગળ વધી રહી છે કે આટલાં નાના બાળકો ને પણ “I-phone” એટલે શું તે ખબર છે.
એમી ની ચબરાકી જોઈને મે મેરી ને કહ્યું કે આપણે આ બાળકોને ૯૧૧ ડાયલ ઈમરજન્સી મા કરવાનુ શીખવાડીએ છીએ પણ આ મારા બેટા હાથમાં મા બાપનો મોબાઈલ ફોન આવતાં ની સાથે ગમે ત્યારે ૯૧૧ ડાયલ કરી ને પોલીસ બોલાવી દે એમ છે.
બાળકો સામે બોલતાં બહુ ધ્યાન રાખવું પડે અને શીખવેલી વસ્તુનો સાચો ઉપયોગ થાય તેનુ પણ ધ્યાન રાખવું પડે., નહિ તો અર્થનો અનર્થ થતાં વાર લાગે નહિ.

શૈલા મુન્શા તા. ૦૩/૩૦/૨૦૧૧