સરહદ
ઊડતાં એ પંખી ના થંભે કોઈ સીમાડે ના કોઇ સરહદે
વહેતો એ વાયુ ના બંધાય કોઈ સીમાડે ના કોઈ સરહદે.
મુરખ બસ એક માનવી, નીત શોધે ઉપાય નવા નવા,
કરી યુધ્ધ ને હિંસા, બસ! કેમ બાંધવા સીમાડા ને સરહદ.
કોઈને વાડા જાતપાતના ને કોઈ બાંધે ભાષાની સરહદ
ક્યાંક ધનદોલતની સીમા, દોરે લોક મહી અણદીઠી સરહદ
કરવા સુરક્ષિત નીજ ખુરશી, ના કોઈ શેહ ના કોઈ શરમ,
રચે નવી રાજનીતિ નેતા, ખુદની સીમા ને ખુદની સરહદ
વિશ્વ-શાંતિ ને વિશ્વ-કલ્યાણ ને વાતો મોટી મોટી યુનોની,
ખરે જ શું કોઈ દિલ થી કરે કામના, તોડવા સીમા ને સરહદ?
જન્મ્યા ત્યારે નહોતી કોઈ માલિકી, મરશું ત્યારે રહેશે બધું અહીં
સાવ સાદી ને સરળ વાત, તો શીદ બાંધવી સીમા ને કોઈ સરહદ.
શૈલા મુન્શા. તા-૦૩/૦૩/૧૧
Very very beautiful and worded nicely.
Great thoughts on world peace..
I am proud of you.
Keep it up.
Prashant
Comment by Prashant Munshaw — March 3, 2011 @ 8:18 pm