ભગવાન મિત્ર બની ને આવ્યાં
પ્રશાંત ની ઘણા વખત થી ઇચ્છા હતી કે થોડા મિત્રો ને ભેગા કરી નાનકડી સંગીત મુશાયરાની મહેફિલ આપણા ઘરે રાખીએ. શનિવારની સાંજના થોડા મિત્રો ભેગા થયા ને શાયરી ને ગીતો નો સુંદર માહોલ રચાયો. એક બાજુ ગીતો ને રમુજી ટુચકાઓની રમઝટ અને બીજી બાજુ પાંવભાજી ને પાણીપુરી ની લહેજત. રાતના બાર ક્યાં વાગી ગયા એની ખબર પણ ના પડી. એક પછી એક મિત્રો રવાના થવા માંડ્યા. છેલ્લે દેવિકાબેન રાહુલભાઈ અને ફતેહાલી ને ગુલબાનુ રહ્યા. પ્રવિણા બેન તો મારે ત્યાં રાત રોકાવાના હતા.
આવજો આવજો કરતા અમે બધા ગરાજ મા ઊભા હતા. વાત કરતા સહજ પ્રશાંતે ગરાજમાથી ઘરમા જવાનો દરવાજો બંધ કર્યો અને બીજી તરફ મિત્રો એમની ગાડી તરફ પ્રયાણ કરી રહ્યા. પ્રશાંત નો હાથ દરવાજા ના નોબ ઉપર જ હતો અને એણે દરવાજો ખોલવાનો પ્રયત્ન કર્યો ને એ બુમ પાડી ઉઠ્યો અરે! દરવાજો તો લોક થઈ ગયો. બુમ સાંભળી ને રાહુલભાઈ ને અલીભાઈ પાછા વળ્યા કે શું થયુ? અમે તો ઘર ની બહાર લોક થઈ ગયા. પછી તો બધા જાતજાત નો પ્રયત્ન કરવા માંડ્યા. પાછળ બેકયાર્ડ મા ગયા કે કદાચ એ દરવાજો ખુલ્લો હોય પણ બધા દરવાજા અંદર થી લોક.
ખરેખર જ એ વખતે જાણે ભગવાન મિત્ર બની ને આવ્યાં હોય એવું લાગ્યું, કારણે જો રાહુલભાઈ ને અલીભાઇ ની ગાડી નિકળી ગઈ હોત તો રાતે સાડાબાર વાગે હું પ્રશાંત ને પ્રવિણા બેન શું કરત? ન અમારા કોઈનો સેલ ફોન અમારી પાસે ન ગાડી ની ચાવી. ત્રણે જણને આખી રાત ગાડીમા બેસી રહેવાનો વારૉ આવત. ભગવાન કયા રૂપે આવીને મદદ કરે છે તો કોઈ જાણી શકતું નથી. થોડી મથામણ બાદ રાહુલભાઈને જે ઉપાય સુઝ્યો એનાથી દરવાજો ખુલ્યો અને અમે ઘરમા જઈ શક્યા. પંદર દિવસ મા બીજી વાર આવી ભુલ થઈ. પહેલીવાર તો હું ગરાજમા અને પાછળ સાફસફાઈ નુ કામ કરતી હતી એટલે પાછળનો દરવાજો ખુલ્લો હતો અને દિવસ નો સમય હતો પણ રાતના સાડાબારે અમારી શું હાલત થાત?
રાહુલભાઈ ને અલીભાઈના રૂપમા ભગવાને આવીને સંકટ ટાળ્યુ પણ આ પાઠ ભણ્યા પછી સવારે ઊઠી ને પહેલું કામ વધારા ની ચાવી કરાવી ને જુદી જુદી જગ્યાએ મુકી રાખી. હસવા માથી ખસવું થાય કેવી રીતે તે આજે સમજાયું.
શૈલા મુન્શા. તા ૦૪/૨૧/૨૦૧૦