પ્રેમ
પ્રેમ કાંઇ ત્રાજવે તોળાતો નથી,
એ તો બસ થઈ જાય છે.
કર્યા દિદાર તારા જે ઘડી
બે ઘડી મિલન ની આશમા,
કાંઇક ઘડીઓ વહી જાય છે.
ન નડે ઉમર નો તકાજો ન ભાષાની ભૂતાવળ
નજરું મળી ન મળી ત્યાં હૈયું હરખાય છે.
ક્યાં નડે છે એને સ્થળ કાળ ની સીમા
ઘંટડી રણકે જ્યાં ફોન ની,
ઘંટારવ થઈ જાય છે.
થયો ઘંટારવ મળ્યા જે ક્ષંણે, બન્યા સાથી જીવનભરના
મહેકી ઊઠ્યો જીવનબાગ બે માસુમ ફુલોના સથવારે.
ન તોળવાની જફા ના કાંઇ લેખાજોખા
પ્રેમ તો એ જે દિનરાત બસ વધતો જાય છે.
પ્રેમ કાંઇ ત્રાજવે તોળાતો નથી
એ તો બસ થઈ જાય છે.
શૈલા મુન્શા (૨/૫/૦૮)
જે થઈ જાય તેનું જ નામ પ્રેમ.
જે કરવો પડે તે વહેમ.
મારી વાત બરાબર છે ને?
Comment by pravinash — February 6, 2008 @ 3:14 pm
જે થઈ જાય તેનું જ નામ પ્રેમ્.
જે કરવો પડે તે તો હોય વહેમ.
સાચી વાત ને શૈલાબેન.
Comment by pravinash — February 6, 2008 @ 3:17 pm
પ્રેમ તો બસ થઈ જાય છે
ક્રવો પડે એ તો વહેમ છે.
Comment by pravinash — February 6, 2008 @ 3:26 pm
ન તોળવાની જફા ના કાંઇ લેખાજોખા
પ્રેમ તો એ જે દિનરાત બસ વધતો જાય છે.
સુંદર !! બસ આવી રીતેજ આગળ ધપો-વધો..
Comment by વિશ્વદીપ બારડ — February 6, 2008 @ 4:47 pm
ન તોળવાની જફા ના કાંઇ લેખાજોખા
પ્રેમ તો એ જે દિનરાત બસ વધતો જાય છે.
સુંદર..બસ આવી રીતેજ વધો-ધપો
Comment by વિશ્વદીપ બારડ — February 6, 2008 @ 4:48 pm
there is anyway , comments may be post on?? I wrote few comments but it;s not been published on this site
Comment by વિશ્વદીપ બારડ — February 6, 2008 @ 5:00 pm