વિચાર લહેરી

માણવી છે એકલતા કોઈ આપે તે પહેલા,
છુપાવવા છે જખમ કોઈ પામે તે પહેલા.

સમેટી લઉં હાથેળીમાં રેત આ સરી જતી,
બાંધવા છે મિનારા હેતના, તુટે તે પહેલા.

દોરંગી આ દુનિયાની રીત સાવ નિરાળી,
કરૂં સાબદું મન, હૈયું ઝુરે તે પહેલા.

સંબંધોની વણઝારમાં અટવાય માનવી,
સહેવી છે વેદના, કોઈ થોપે તે પહેલા.

પ્રેમ ને વિશ્વાસ માગ્યા મળે ના કદી,
ગોપાવી દુઃખ વહેંચુ પ્રેમ,કોઈ રોકે તે પહેલા.

શૈલા મુન્શા તા. ૧૧/૨૩/૨૦૧૪

કદી ધાર્યું નહોતુ આવશે પાનખર,
પણ ભર વસંતે આવી પાનખર!

વૃક્ષે વિંટળાતી એ વેલ ને ફુટી એક કુંપળ,
લહેરાય એ કુંપળ, તે પહેલા આવી પાનખર!

છબી મનોહર કલ્પી મનગમતા સાથ ની
ચિતરાય અવનવા રંગે, તે પહેલા આવી પાનખર!

હૈયા મહી સળવળે સપના માઝમરાત ના,
આવે અસવાર આંગણ, તે પહેલા આવી પાનખર!

કદી એમ ધાર્યું નહોતું, આવશે પાનખર,
ઘવાઈ જીંદગી ને, ભર વસંતે આવી પાનખર!

શૈલા મુન્શા. તા ૦૧/૨૧/૨૦૧૪

કોઈ રાખે ન રાખે, ઈશ્વર ખબર રાખે છે!
એજ તો આસ્થાનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે.

નિયતમાં ન હો ખોટને, માણસાઈ જ ધરમ,
એજ તો આસ્થાનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે

વાવો તેવું લણો ને કરો તેવું પામો,
એજ તો આસ્થનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે.

સફર હો લાંબી કે ટુંકી, વિશ્વાસ સાથીનો,
એજ તો આસ્થાનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે.

કાજળ કાળી રાતને અંતે ઉગતું સોનેરી પ્રભાત,
એજ તો આસ્થાનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે.

કોઈ રાખે ન રાખે ઈશ્વર ખબર રાખે છે.
એજ તો અમારી આસ્થાનો ખજાનો ભરપુર રાખે છે.

શૈલા મુન્શા તા. ૧૦/૧૫/૨૦૧૩

ખરે એક પાન વૃક્ષ થી ને ખરે એક જીંદગી જીવનથી,
કચરાય એક પગ તળે, એક મન તળે, હિસાબ કોણ રાખે!

આથમેના સૂરજ, તો કિમતના કોઈ અજવાસની,
હો ઉજાસ હરદમ, મુલના સમજે, હિસાબ કોણ રાખે!

જાળવ્યાં જેને જતન માવજતથી ગણી આંખની કીકી,
આંખડી તરસતી રહે પામવા જતન, હિસાબ કોણ રાખે!

સાથી સંગ જીવન જીવવાની તમન્નાને મોત રોકે મારગ,
અંતિમ પડાવે માંહ્યલું ઝુરે એકલતાએ, હિસાબ કોણ રાખે!

ખરે એક પાન વૃક્ષથીને ખરે એક જીંદગી જીવનથી,
ક્ચરાય એક પગ તળે, એક મન તળે, હિસાબ કોણ રાખે!

શૈલા મુન્શા તા. ૦૯/૨૨/૨૦૧૩

હોય ભલે ને પાસે તોય દુર સદા,
મિલનની આશ તોય વિરહ સદા.

ક્ષિતીજે મળતાં આ ધરતી ને નભ,
ભ્રમણા એ નજરની, બસ દુર સદા.

પ્રેમીને મન કૃષ્ણ રાધાની પ્રીત અમર,
ગયો કાનો છોડી ગોકુળ, અટુલી રાધા સદા.

મુસીબતોની ખાઈમાં છોને ઘેરાય માનવી,
હો હામ હૈયે તો, થાય ઊભો માનવી સદા.

વિનંતી બસ પ્રભુ ને કરૂં આજ એટલી,
ઝીલી પડકાર, ઝઝુમું જીવનભર સદા.

હોય ભલેને પાસે તોય દુર સદા,
મિલનની આશ તોય દુર સદા.

શૈલા મુન્શા. તા ૦૫/૨૦/૨૦૧૩

જે વિદાય થઈ ગયું,
એને આપણે ઈતિહાસ કહીએ છીએ.

સર્જન થઈ ને જે ગયું,
એને આપણે વિસર્જન કહીએ છીએ.

અરે! આ જગમા રહીને,
ગર્વ થાય એને મિથ્યાભિમાન કહીએ છીએ.

જે મળ્યું એને મહાલ કર,
જે નથી તારૂં, ન રહ્યું કદી તારૂં, તે દિલથી વિદાય કર.

જો વિદાય થી આંખ ભરી આવે,
તો સમજ, જે જાય તેને દિલનુ દર્દ કહીએ છીએ.

કાવ્ય ના રચનાકાર-પ્રશાન્ત મુન્શા. તા. ૦૧/૧૩/૨૦૧૩

સરી જતી રેતી ને સરી જતી ક્ષણ,
લાખ કરો જતન, ના ઝીલાય કદી.

જન્મ્યુ તે જાય ને ખીલ્યું તે કરમાય,
લાખ કરો જતન, ના બદલાય કદી.

કાળ ન આંબે કદી, ઉમ્મીદ પર જીવાય,
લાખ કરો જતન, મોતની ક્ષણ ના ઠેલાય કદી.

એક જાય ને બીજું આવે, ના થંભે વહેવાર જગનો,
રહો તૈયાર મનથી સદા, તો શું કપરી છે વિદાય કદી?

ક્યાંક વિસર્જન ને ક્યાંક સર્જન અવિરત રહે સદા,
મનાવો વિદાયનો ઉત્સવ મનભર, તો શું રહે ગમ કદી?

શૈલા મુન્શા તા. ૧૨/૨૮/૨૦૧૨

લાવે ખુશાલી હર ચહેરા પર,
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

ઊડે પતંગ, ને ઊંધિયા મઠાનું જમણ;
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

નવેલી દુલ્હન રમે રંગ ગુલાલ,
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

ભાઈને કલાઈ રક્ષા, થાય જતન બેનીના;
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

ગણપતિ બાપ્પા મોરિયાનો ગુંજે નાદ;
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

ગરબે ઘુમતી નાર, ને દાંડિયાની રમઝટ;
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

ઘર ઘર પ્રગટે દિવડા, નવ વર્ષનું હો સ્વાગત;
તહેવારો ની દુનિયા નિરાળી.

જીવન ઝગમગે સહુનું, થાય જન કલ્યાણ,
તહેવારોની દુનિયા નિરાળી,
ભાઈ તહેવારોની દુનિયા નિરાળી.

શૈલા મુન્શા. તા. ૧૧/૧૮/૨૦૧૨

વડલાની ડાળે બેઠા પોપટ ને પોપટી સમી સાંજે
દિનભરની ઉડાણનો ઉતારતા એ થાક સમી સાંજે

વાગોળતા એ વીત્યો દિન કેવો આજ
ને વળી વિતશે દિન કેવો કાલ,
કાલની તો કોને ખબર ભાઈ?
વીતી ઘડી આજની રળિયામણી ભાઈ.

મહેર મોટી કુદરતની એ પંખીડા પર,
કેવી વહેતી સરલ ને સહજ જીંદગી હરદમ!
કલ્લોલતા આનંદે ભરીને ઊંચી ઉડાણ
ગગન ભણી વહેતા સમીર સંગ સંગ.

ઝુલતા હિંચકાની કોર બેઠા એ દંપતી સમી સાંજે
જીંદગીની સફરનો ઉતારતા એ થાક સમી સાંજે.

વીત્યાં વર્ષોના વહાણા, વાગોળતા એ યાદ ખટમધુરી
હતા એ દિવસો યૌવનના તરવરાટથી ભરેલા
હતી હામ હૈયે, ઝીલી લેવા પડકાર સહુ આફતોનો
મિલાવી હાથમાં હાથ,બસ વધ્યા આગળ સફરમાં.

જીવન વહીખાતાનો માંડ્યો હિસાબ આજ અચાનક
સુખ દુઃખમાં પણ ન ચૂક્યા ફરજ કદી માત-પિતાની
ને દીધા સંસ્કાર, કેળવણી બાળકોને જીવવા સંસાર સાગરે
થયો આત્મ સંતોષ, ખરા ઉતર્યાં એ બાળુડાં દિપાવી નામ.

બસ આથી વધુ શું જોઈએ પ્રભુ, અમ જીવનમાં આજ,
બસ આથી વધુ શું જોઈએ પ્રભુ, અમ જીવનમાં આજ!!

રહે સાથ અમારો સદા આમ પુરક બની જીવનની સમી સાંજે.

( બસ આમ જ જીવન ની સફર મા હમેશ એકબીજાનો સાથ રહે એજ શુભેચ્છા સહિત)

સપ્રેમ,

શૈલા પ્રશાન્ત મુન્શા. તા. ૦૪/૦૨/૨૦૧૨

Posted in: કાવ્યો Edit This

મા મર જો પણ માસી નહિ,
કહેવત બની એ સાચી.
ગુમાવી મા અમે ભાઈ બહેનોએ,
પણ માસી બની અમારી મા.

મા-સી એટલે મા જેવી પણ,
સુગુણમાસી બની મા જ અમારી.
સાચવ્યાં અમને બસ પ્રેમ જતન થી,
ન સાલવા દીધી ખોટ મા તણી કદી.

પ્રભુ ને કરૂં પ્રાર્થના આજ જન્મદિને,
માસી અમારી રહે સદા સ્વસ્થ નિરોગી,
વહે આશીર્વાદ અને પ્રેમભર્યો હસ્ત
સદા અમ સહુ ભાઈ બહેનો પર.

શૈલા-પારૂલ-સ્નેહલ તા. ૨૨ જુલાઈ ૨૦૧૨.