વિચાર લહેરી

જીવનથી અલગ એક જીવન હોય,
ના કોઈ ડર, મરણ સાવ સહજ હોય.

અણુબોમ્બ ને મિશાઈલ, ખંડેર નગર
ભીતર પાંગરતું એક જીવન હોય.

રવિકિરણે થાય અર્દશ્ય ઓસ બિંદુ,
ખીલે કમળ કાદવમા, એમ જ હોય.

દુનિયાની રીત નિરાળી, પડતાને પાટુ!
નિર્બળ બને સબળ, લોક સહુ નિર્ભય હોય.

વિરહને પ્રેમ, જોડાતા રેશમ તાંતણે,
ન કોઈ વિરહ, બસ પ્રેમ જ પ્રેમ હોય.

શૈલા મુન્શા. તા ૦૫/૧૩/૨૦૧૧

આંસુ વ્યથાના નિરંતર પીતો જાઉં છું,
ચહેરા પર ચહેરો ઓઢતો જાઉં છું.

જમાનાએ દેખાડી તાસીર જુદીજુદી,
એક નવી મંઝિલ શોધતો જાઉં છું.

ક્યાંક ગમને ક્યાંક ખુશી,રહે ન બન્ને સાથ,
તરાજુ માં હિસાબ બેઉનો તોળતો જાઉં છું.

બળિયાના બે ભાગ એવી આ દુનિયામા,
ન્યાય અન્યાય ના ભેદ પરખતો જાઉં છું.

આમ તો સર્જી તેં દુનિયા ઓ સર્જનહાર!
સર્જનમા વિસર્જન નિરખતો જાઉં છું.

આંસુ વ્યથાના નિરંતર પીતો જાઉં છું,
ચહેરા પર ચહેરો ઓઢતો જાઉં છું.

શૈલા મુન્શા. તા. ૦૩/૨૨/૨૦૧૧