રમત ખિસકોલીની!
કરે સહુ લોક ચિંતા કાલની,
ને પેલી ખિસકોલી બેઠી વંડીની ધારે,
ખાય મજેથી કતર કતર ઠળીયું.
જોયું જ્યા મેં સામે એની,
ડોળા કાઢી થઈ ઉભી ને,
પૂછડી કરી એવી ટટ્ટાર,
જાણે પડ્યો ભંગ સ્વાદમાં!
તતડાવી ડોળા નજર ઘુમાવી,
છે કોઈ બીજું ખલેલ કરનાર?
વટથી કર્યું સ્થાન ગ્રહણ એવું
સમજી મુજને કોઈ તુચ્છ જંતુ!
રમતી હશે આ ખિસકોલી રોજ,
તોય કદી મળીના ફુરસદ એવી,
સૂરજ ઉગે પહેલાં દોડવું ને,
આથમે સૂરજ પહોંચવું ઘેર.
નહિ જવાની દૂર ક્યાંય,
નજારો કુદરતનો ચોપાસ,
કોરોનાએ વર્તાવ્યો કેર જ્યાં,
રાખ્યા સહુને ઘરમાં નજરકેદ!
ભુલીને સહુ ચિંતા કાલની,
મળી જે પળ નિંરાતની,
સંગત મારીને ખિસકોલીની,
મજેથી માણી રહી છું આજ!!!
શૈલા મુન્શા તા ૦૩/૨૧/૨૦૨૦