ગોઠડી મંડાય
વહેતો આ વાયુ લઈ જાય વાત ને,
ગોઠડી મંડાય.
સરખી સહિયર, ઘાટ પનઘટ ને,
ગોઠડી મંડાય.
ભરી સભા પંખીઓ સહુ ઝુલતા તારેને,
ગોઠડી મંડાય.
યૌવનને પગથાર બસ મળે નજરને,
ગોઠડી મંડાય.
ઝુલતા હિંડોળે રૂકમણિ સંગ કૃષ્ણને,
ગોઠડી મંડાય.
ઘડપણના આરે સાથી વિણ ઝુરતું હૈયુંને,
બસ ભીતર ગોઠડી મંડાય.
શૈલા મુન્શા. તા ૦૯/૦૯/૨૦૧૧
