ગોઠડી મંડાય
વહેતો આ વાયુ લઈ જાય વાત ને,
ગોઠડી મંડાય.
સરખી સહિયર, ઘાટ પનઘટ ને,
ગોઠડી મંડાય.
ભરી સભા પંખીઓએ ઝુલતા તારે ને
ગોઠડી મંડાય.
યૌવન ને પગથાર બસ મળે નજર ને,
ગોઠડી મંડાય.
ઝુલતા હિંડોળે રૂકમણિ સંગ કૃષ્ણ ને,
ગોઠડી મંડાય.
ઘડપણ ના આરે સાથી વિણ ઝુરતું હૈયું ને,
બસ ભીતર ગોઠડી મંડાય.
શૈલા મુન્શા. તા ૦૯/૦૯/૨૦૧૧
