કાગડા એ ખાધી ખીર!
કાગડા એ ખાધી ખીર, સહુએ કર્યાં યાદ પૂર્વજોને,
વિચારે કાગડો કેમ કરૂં યાદ હું ખુદના પૂર્વજોને?
થાય પ્રશ્ન ખાઉં કેટલી ખીર આજ?
અપાવવા મોક્ષ સહુ પિતૃઓ કાજ?
કરી ના સેવા, કર્યાં ના ઓરતા પૂરા,
માતપિતાના આવ્યાં દિવસો બુરા;
જે જીવતાં ના પામ્યાં ખીર પુરી,
થાશે ઈચ્છા એ સંતાનોની કદી પુરી?
વાવો તેવું લણો અને કરો તેવું પામો,
વારા પછી વારો અને મારા પછી તારો.
કરી એક દિવસ પૂજા પ્રભુનીને પુણ્ય મળી જાય,
શું બાકીના દિવસોએ પાપ કરવાની પાવતી મળી જાય?
આપો સંસ્કાર બાળકોને, કરે આદર વડીલોનો,
તો રોજ થાય પિતૃતર્પણને રોજ ખીર પુરીનું જમણ.
શૈલા મુન્શા તા. ૨/૧૧/૨૦૨૫
www.smunshaw.wordpress.com
