દરિયો
દરિયો તો દરિયો જ છે,
હોય ભલેને ગેલવેસ્ટનનો આરો કે,
પછી મરીન ડ્રાઈવનો કિનારો.
ઊભી’તી ઝબોળી પગ પાણીમાં ઉછળતાં મોજામાં
હતી રળિયામણી સંધ્યા ક્ષિતિજે ડુબતાં સૂરજ સંગે
પુરવની કોર ઉગતો ચંદ્ર શોભાવતો ગગન રૂપેરી રંગે
દરિયો એ હુસ્ટન ગેલવેસ્ટનનો
ને દિવસ ઉનાળા ના લાંબા
બચવા અસહ્ય ગરમીથી
કરતાં છબછબિયાં સહુ પાણીમા.
યાદ અપાવે એ દરિયાની પાળી
મુજને મરીનડ્રાઈવની પાળી,
વિતાવી કંઈ કેટલીય સાંજ
જ્યાં સપનો ની મહેલાત રચી.
નહોતી કલ્પના હોઈશ દરિયાની પેલેપાર કદી,
બસ હૈયે ખુશી એટલી જ
સાથ હતો પ્રીતમનો ત્યારે પણ
ને સાથ છે પ્રીતમનો આજે પણ.
તાજેતરમા ગેલવેસ્ટન ના દરિયા કિનારે ગાળેલી
સાંજ સમયે સ્ફુરેલું કાવ્ય.
શૈલા મુન્શા- ૭/૫/૨૦૦૯
દરિયાઇ દિલની વાત…સરળ અને સીધી અભિવ્યક્તિ…સરસ.
Comment by devika dhruva — July 16, 2009 @ 2:20 pm